فهرست مطالب
Toggleتابهحال به این فکر کردهای که چرا بعضی جملهها بیشتر توی ذهنمان میمانند؟ یا چرا بعضی شعرها حتی بعد از سالها، هنوز در گوش آدم زنگ میزنند؟ راز این جذابیت، فقط در معنی کلمات نیست؛ بلکه در آهنگ و موسیقیِ پنهانی آنهاست. یکی از آرایههای ادبی که به جملهها و شعرها این آهنگ پنهان را میدهد، واجآرایی است.
در این مقاله، قدمبهقدم یاد میگیریم واجآرایی چیست، با مثالهای ساده و جذاب آن را میشناسیم، و به سراغ شعرهایی از بزرگان ادبیات مثل سعدی میرویم تا زیباترین واجآراییها را با هم کشف کنیم. اگر میخواهید بدانید چطور میتوان با تکرار صداها، نوشتهها را دلنشینتر کرد، تا پایان این مقاله همراه ما باشید.
واجآرایی چیست؟
آرایه واجآرایی یکی از آرایههای ادبی زیبا و پرکاربرد در زبان فارسی است که به آن نغمهی حروف گفته میشود. در تعریف ساده، واجآرایی یعنی تکرار آگاهانهی یک یا چند واج (یعنی کوچکترین واحد آوایی زبان) در یک جمله یا بیت، بهطوری که باعث ایجاد آهنگ و موسیقی در کلام شود.
اگر بخواهیم بدانیم دقیقاً واجآرایی چیست با مثال زیر میتوانیم این مفهوم را بررسی کنیم:
- «صدای سوت سکوت سحر، سینهی سنگ را شکافت.»
در این جمله، صدای «س» بارها تکرار شده و باعث خوشآهنگ شدن آن شده است.
اولین نفری باشید که از اخبار و اطلاعیههای مرتبط با پایه تحصیلیتان باخبر میشود!
تفاوت واجآرایی صامت و مصوت چیست؟
واجها بهطورکلی به دو دسته تقسیم میشوند:
- صامتها (صداهای بیصدا مثل: ب، س، ک، ن و…)
- مصوتها (صداهای آوایی مثل: اَ، اِ، او، آ و…)
وقتی تکرار در یک صامت باشد، میگوییم واجآرایی صامت اتفاق افتاده است.
- مثلاً در جمله:
«بر بام بلند باد میوزید.»
صدای «ب» یک صامت است که در چند کلمه پشتسرهم تکرار شده است.
اما وقتی تکرار در مصوتها باشد، آن را واجآرایی مصوت مینامیم.
- مثلاً در جملهی:
«آب، آرام آبی آسمان را آراست.»
صدای کشیدهی «آ» (مصوت) بارها تکرار شده و موسیقی لطیفی ایجاد کرده است.
این نکته را بهخاطر بسپارید: واجآرایی صامتها بیشتر به گوش میآیند و تأثیر آهنگینتری دارند، ولی مصوتها لطافت و نرمی بیشتری به جمله میدهند.
چرا شاعران و نویسندگان از واجآرایی استفاده میکنند؟
شاعران و نویسندگان از آرایه واجآرایی بهره میبرند تا نوشتهی خود را موسیقیایی و دلنشینتر کنند. تکرار آگاهانهی واجها باعث میشود که:
- کلام آهنگین و روان شود.
- تأثیر احساسی جمله یا شعر بیشتر شود.
- معنا بهتر در ذهن مخاطب بنشیند.
- کلمات و مفاهیم بیشتر در حافظه باقی بمانند.
واجآرایی ابزاری است برای زیباییآفرینی در زبان؛ به همین دلیل، در بسیاری از اشعار کلاسیک و حتی متون معاصر، نمونههای متعددی از آن دیده میشود.
تفاوت واجآرایی و واژهآرایی چیست؟
در ادبیات فارسی، دو آرایۀ پرکاربرد به نامهای واجآرایی و واژهآرایی وجود دارند که هر دو با تکرار سروکار دارند، اما نوع تکرار و تأثیر آنها متفاوت است. اکنون شاید برای شما سؤال شود که: «واجآرایی و واژهآرایی چیست؟». در ادامه این دو آرایه را شرح خواهیم داد.
آرایه واجآرایی به تکرار آگاهانۀ یک یا چند واج (صامت یا مصوت) در یک جمله یا بیت گفته میشود. این تکرار باعث ایجاد موسیقی درونی و زیبایی کلام میشود.
- مثال: «شب است و شاهد و شمع و شراب شیرینی غنیمت است چنین شب که دوستان بینی»
در این بیت، تکرار صامت «ش» باعث ایجاد آهنگ و زیبایی در کلام شده است.
واژهآرایی به تکرار یک واژه یا عبارت در متن گفته میشود. این تکرار میتواند تأکید بر مفهوم یا ایجاد موسیقی در کلام داشته باشد.
- مثال: «ایدریغا، ایدریغا، ای دریغ بر چنان چشم عیان چشم گمان بگریسته»
در این بیت، تکرار واژه «دریغا» و «دریغ» نمونهای از واژهآرایی است.
در نتیجه، واجآرایی و واژهآرایی هر دو از آرایههای مهم در ادبیات فارسی هستند که با تکرار، به زیبایی و تأثیرگذاری کلام میافزایند، اما نوع تکرار و هدف آنها متفاوت است.
پیشنهاد مطالعه: آرایه قلب چیست؟
زیباترین واجآراییها
واجآرایی یا نغمه حروف، با تکرار آگاهانه یک واج (صامت یا مصوت) در کلام، موسیقی درونی و زیبایی خاصی به آن میبخشد. در ادامه، چند مثال برای آرایه واجآرایی را در اشعار شاعران مختلف بررسی میکنیم:
- حافظ:
- «فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را»
در این بیت، تکرار صامت «ش» باعث ایجاد موسیقی درونی و تأکید بر شور و آشوب میشود.
- خیام:
- «افسوس که بیفایده فرسوده شدیم وز داس سپهر سرنگون سوده شدیم»
واجآرایی صامت «س» در این بیت، حس افسوس و گذر زمان را تقویت میکند.
- فروغ فرخزاد:
- «من از گفتن میمانم، اما زبان گنجشکان زبان زندگی جملههای جاری جشن طبیعت است»
تکرار صامت «ج» در این بیت، صدای جیکجیک گنجشکان را به ذهن متبادر میکند.
- منوچهری دامغانی:
- «خیزید و خز آرید که هنگام خزان است باد خنک از جانب خوارزم وزان است»
واجآرایی صامتهای «خ» و «ز» در این بیت، صدای خشخش برگهای پاییزی را تداعی میکند.
- مولوی:
«یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا»
واج آرایی آ در این بیت وجود دادرد. - سعدی:
سعدی، استاد مسلم زبان و ادب فارسی، در اشعار خود بهخوبی از آرایه واجآرایی بهره برده است. در ادامه، چند نمونه از اشعار او را بررسی میکنیم:
- «شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی غنیمت است چنین شب که دوستان بینی»
تکرار صامت «ش» در این بیت، موسیقی خاصی به آن بخشیده و حس شبنشینی و لذت را منتقل میکند.
- «خوابِ نوشینِ بامدادِ رحیل باز دارد پیاده را زِ سبیل»
تکرار مصوت کوتاه «ـِ» (کسره) در این بیت، نرمی و لطافت خواب بامدادی را بهخوبی به تصویر میکشد.
- «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری»
تکرار مصوت «ـُ» (ضمه) در این بیت، هماهنگی عناصر طبیعت را در خدمت انسان نشان میدهد.
پیشنهاد مطالعه: آرایه تضمین
مثال واجآرایی در نثر و شعرهای ساده
یادگیری واجآرایی با مثال یکی از بهترین راهها برای درک این آرایه ادبی است. در ادامه، چند مثال از واجآرایی در نثر و شعرهای ساده، ارائه میشود:
- کشور ما همواره سرزمین سپند فر و فروغ و فرزانگی و فرهیختگی است.
در این جمله، تکرار صامت «ف» و مصوت «اُ» واجآرایی ایجاد کرده است. این جمله یک مثال برای واجآرایی هشتم است. (درس سوم: ارمغان ایران) - باد بهار بر باغ بلبلان بوسه زد.
تکرار صامت «ب» در این جمله، واجآرایی ایجاد کرده است. - سحر با سروش سخن گفت و سوز دلش ساکن شد.
این جمله کوتاه و نثر آهنگین، واج «س» را تکرار کرده و حس آرامش را منتقل میکند. - بلبل با بانگ بلند بیدار شد و باغ را پر از نوا کرد.
در این جمله، تکرار صامت «ب» به زیبایی کلام افزوده است.
این مثالها به شما کمک میکنند تا این آرایه را در شعر و نثر بهتر بشناسید. خواندن ابیات و جملات با صدای بلند به شما کمک میکند تا آهنگ واجآرایی را راحتتر تشخیص دهید.
نتیجهگیری
در این مقاله آموختیم که واجآرایی یکی از زیباترین و مؤثرترین آرایههای ادبی زبان فارسی است که با تکرار آگاهانه صداها، به نوشته و شعر موسیقی درونی و لطافتی خاص میبخشد. تفاوت میان واجآرایی صامت و مصوت را شناختیم و فهمیدیم که این آرایه چگونه میتواند تأثیر کلام را چندبرابر کند. همچنین، با بررسی نمونههای متنوع از شاعران بزرگ و حتی مثالهایی از کتابهای درسی پایه هشتم، دریافتیم که واجآرایی نهتنها در شعر، بلکه در نثر نیز حضوری پررنگ و هنرمندانه دارد.