همه نوجوانان بهزودی وارد دوران جوانی و قبول مسئولیتهای بزرگسالی میشوند. بعضیها به دانشگاه میروند و برخیدیگر بهفکر
دلیل حساسیت نوجوانان به حرفهای والدین چیست؟ آیا آنها به صدای همه حساساند یا فقط هنگام گفتوگو با
نوجوانان فرزانگان ما هستند اما چه کنیم که عشق چون آید، برد هوش دل فرزانه را؟! عاشقشدن در
نوجوانان معمولا دیرتر به رختخواب میروند و دیرتر بر میخیزند. اخیرا محققان متوجه نکتهی جالبی شدهاند: تا دیروقت
شاید بتوان رفتارهایی مانند فحاشی نوجوانان را موقتی دانست و تاحدامکان از کنارشان گذشت، اما از بداخلاقی و
نوجوانان زود خون به مغزشان نمیرسد. تا تقیبهتوقی میخورد و مشکلی سر راهشان سبز میشود، یا دچار گوشهگیری
لاکپشت که اصلا از هزارپا ایراد نگرفته بود، بلکه حتی در نامهاش او را تشویق هم کرد: «ای
گاهی تحمل رو به رو شدن با حقایق تلخ یا شیرین زندگی را نداریم و برای فرار از
«در پارک درختی دیدم که حرکت میکرد! تازه با من حرف هم میزد! گاهی حتی صدای ناله سنگفرشهای
همه ما آنجا بودهایم: جای آن نوجوانِ مبهوتِ تنهایِ نشسته بر صندلی؛ فقط باید کمی فکر کنیم تا