«تو رو خدا مامان؟ اونو برام میگیری؟» کودکان وقتی چیزی را میخواهند منصرفکردنشان تقریبا غیرممکن است. بعضی از
آمدن بهار، نوید سرسبزی و آشتی با طبیعت، بهقدری برایمان لذتبخش است که به شیوههای مختلفی آن را
بدون شک فراهمکردن امنیت روانی و جسمانی مهمترین وظیفه والدین در قبال فرزندان است، اما نباید ما را
هیچ اتفاقی بهاندازه عدم صداقت و فریبکاری باعث رنجش خاطر ما نمیشود! بیاعتمادی آنچنان ما را ناامید و
باوجود تمام تلاشهای والدین و معلمان برای افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، اما تمرکز در کلاس درس برای
رفتار ما در موقعیتهای اجتماعی مختلف تا حدودی دستخوش تغییر میشود، زیرا نقش ما بهعنوان پدر، مادر، خواهر،
خشم و عصبانیت اگر بهدرستی مدیریت شود اصلا چیز بدی نیست و باعث تلاش بیشتر ما در رسیدن
اگر کودکی از یک حشره کوچک آنقدر وحشت دارد که جیغ میزند و گریه میکند و آرام نمیشود،
همه پدر و مادرها آرزوی خوشبختی فرزندان را در سر دارند و برای خوشبختی آنها انواع سختیها را
آیا تا به حال برایتان پیش آمده که در زمینه خاصی اظهار فضل کنید؟ مثلا بگویید «من حسابدار
