وقتی در شعر یا نثر، تمام کلمات دو عبارت قرینه، به صورت نظیر به نظیر با یکدیگر سجع
بخش مهمی از هنر شاعری و نویسندگی بر آراستن کلام به آرایههای ادبیست. اما آرایه ادبی چیست؟ به
تضادها توجه را جلب میکنند، تعجب را بر میانگیزند و اگر متناسب با متن باشند، اثر کلام را
وقتی برای رویدادی واقعی، دلیلی غیر واقعی و تخیلی بیان میکنیم، آرایه حسن تعلیل پدید میآید. این تصویر
چشمها حرف میزنند، اما گوشهی چشمها اشاره میکنند. تلمیح مثل اشاره کردن به چیزی با گوشه چشم است،
آرایه تشبیه مادر یا منشا آرایه های ادبی علم بیان است. ما وقتی از آرایه تشبیه استفاده میکنیم
جذابیت اکثر حاضرجوابیهای ما در دوران کودکی به استفاده از آرایه سجع برمیگردد؛ مثلا وقتی در جواب «به
مراعات نظیر یکی از آرایههای ادبی و به معنای آوردن عناصر مرتبط با یکدیگر مثل آفتاب و مهتاب
جناس یکی از مهمترین و زیباترین آرایه های ادبی لفظیست. در این آرایه ما هم با شکل ظاهری
زبان فارسی بهدلایل مختلفی مثل خجالتیبودن ما ایرانیها یک زبان پرکنایه است. ما با کنایه منظور خود را
