بلاگ

حتماً تابه‌حال در اخبار و رسانه‌ها بسیار دیده و شنیده‌اید که هواشناسی در برخی مواقع دمای هوا را زیر صفر درجه و در موارد دیگر

همه ما هنگام دیدن برج‌ها، ساختمان‌ها و کوه‌ها و حتی رصد خورشید و ماه و سایر اجرام آسمانی و چیزهایی از این قبیل، نگاهمان را

«اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها / که عشق آسان نِمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها» بیت بالا یکی از شاهکارهای ادبی زبان فارسی‌ست

در این مقاله می‌خواهیم به توضیح دو مورد دیگر از آرایه‌های ادبی زیبای زبان فارسی یعنی آرایه قلب و آرایه عکس بپردازیم. در آرایه قلب

فرض کنید در بازار هستید و لباسی را برای خرید انتخاب کرده‌اید، اما هنوز کمی مردد هستید و در ذهنتان حساب و کتاب می‌کنید که

وقتی در شعر یا نثر، تمام کلمات دو عبارت قرینه، به صورت نظیر به نظیر با یکدیگر سجع داشته باشند، آرایه ترصیع پدید می‌آید. در

بخش مهمی از هنر شاعری و نویسندگی بر آراستن کلام به آرایه‌های ادبی‌ست. آرایه‌های ادبی از طریق افزایش انسجام و هماهنگی بین کلام با کلمات،

تضادها توجه را جلب می‌کنند، تعجب را بر می‌انگیزند و اگر متناسب با متن باشند، اثر کلام را قوی‌تر و پرمعناتر می‌سازند. مثلا فرض کنید

منشور یکی دیگر از اشکال سه‌بعدی چندوجهی است که دو وجه از وجه‌های مقابل آن شبیه به هم و جندضلعی هستند. این وجه‌ها قاعده نام

وقتی برای رویدادی واقعی، دلیلی غیر واقعی و تخیلی بیان می‌کنیم، آرایه حسن تعلیل پدید می‌آید. این تصویر را یک لحظه در ذهنتان مجسم کنید:

چشم‌ها حرف می‌زنند، اما گوشه‌ی چشم‌ها اشاره می‌کنند. تلمیح مثل اشاره کردن به چیزی با گوشه چشم است؛ مثل وقتی که متوجه حضور کسی نشده‌ایم